غلامحسين كرمي

بنام خدا.ند جان آفرين حكيم سخن بر زبان آفرين
با سلام واحترام
اينجانب غلامحسين كرمي متولد سال ۱۳۳۶ اهواز ، از دوران جواني علاقه ي وافري به موسيقي و خط نستعليق داشتم كه بعدا قلمِ ني را كنار گذاشتم و به نيِ هفت بند روي آوردم.پدر بزرگِ مادري ام(علي كل غالب) از نوازندگانِ ني قديم اهل خميني شهرِ و از شاگردان نايب اسداله اصقهاني بود و بعد از مرگ استاد ، خدمت يكي از شاگردان ايشان فن ني نوازي و دانسته هاي خود را كامل مي نمايد. دايي اينجانب نيز از صدايي بسيار خوش برخوردار بودند و به كليه مقامها و دستگاهها و آواز هاي موسيقي آشنايي كامل داشتند و در بدو تاسيس راديو آبادان ايشان را دعوت به همكاري مي نمايند كه به علت تعصبات ديني امتناع مي ورزند. در زمان سربازي سال۱۳۵۵ علاقه ام به موسيقي چند برابر شد كه هميشه در اوقات فراغت ، وقتم صرف شنيدن موسيقي و آهنگها از طريق راديو و نوار مي شد و بلاخره بعد از مدتي كه از سريازي مرخص شدم به ساز ني و نواختن آن از طريق نوار ها و رديف هاي استاد كسايي و رديفهاي استاد محمود كريمي و استاد عبدالله دوامي و بعدها تا اندازه اي رديفهاي استاد برومند را كه با تار نواخته بودند كار كردم و سپس در سال ۱۳۷۲ در منزل برادر بزرگم كه خود عاشق موسيقي مي باشد و آواز مي خوانند با استاد فرزانه ، شاعر توانا ؛ ني نواز قادر و قابل و رديف داني بي نظير و معلم اخلاقي دلسوخته مرحوم استاد عباس كاظمي افتخار آشنايي پيدا كردم و از همان زمان تاپايان عمر ايشان افتخار شاگردي و دست بوسي ايشان را داشتم و رديف هاي مكتب اصفهان را نزد ايشان آموختم و به قول معروف خود را خوشه چين مكتب و مرام ايشان مي دانم و از خداوند منان براي ايشان و هنر مندان و اتساتيد محترمي كه سر به سينه يتراب نهاده اند طلب آمرزش و مغفرت مي نمايم.اينجانب علاوه بر ني تا اندازه اي به نواختن سه تار و تنبك آشنايي دارم . اجرا هاي اينجانب بيشتر در محافل موسيقي منجمله با با استاد هاشمي و ديگر عزيزان خواننده و نوازنده بوده است. در پايان براي كليه هنرمندان موسيقي و رشته هاي ديگر هنر آرزوي سلامتي ، موفقيت ، و شادكامي و پيروزي مي نمايم
اصل سند در ادامه مطلب
حسین سرکوب - استاد عباس کاظمی- آقاي سلمانزادگان