باز هم ماهور
توجه كنيد اين ترانه كه ابياتش پر از ضد و نقيض و بدون ارتباط است ، استاد بنان به چه زيبايي
اجرا كرده اند البته در ابتداي ترانه "تواي گل صحرايي مخور غم تنهايي" اشتباهِ تلفظي دارد .
گل صحرايي استاد بنان
تو اي گل صحرايي مخور غم تنهايي
اگر گل خود رويي وزچمن جدايي به ديده ي صاحبدل يك جهان صفايي
تو زينت صحرايي تو آيت بهاري به شبنمي دل خوش كن چو بلبلي نداري
چه غمت گر جا به گوشه ي بيابان داري چه جفا ديدي كه ژاله ها به دامان داري
تو چرا ماندي در اين بهار دلكش تنها به كه دل بستي كه حالتي پريشان داري
تويي آن مجنون تويي آن شيدا كه نهادي سر به سوي صحرا
چو پريرويي به تو رو آرد بري از خاطر غم دنيا را
اگر به سويت مرغ چمن نميزند بر هم پرِ خود
چه غم كه گاهي دلبر من ترا كند زيب سرِ خود
تو در اين بهار دلكش دگر از چه گوشه گيري
مكن از فلك شكايت كه لطيف و دلپذيري
گره از رخ بگشا چو ز محنت آزادي
مكن از غمها يادي
كه بود محو شادي همه جا
اما با اين حال اين ترانه به شاد بودن ماهور اشاره دارد.