محرم اسرار نهان
ايـام محـرم بـود ايـدل بـه فقـــان بـــاش اي ديده بر احوال حسين اشك فشان باش
بــر هـمــت والاي علـمـــدار ببـــر پــي لب تشنه زمانــي بــه لـب آب روان بـــاش
بــر حجلـــه گــه قـاسم دامـاد نظــر كن افــروختــه از آتـش نـاكـــامـيِِ آن بــاش
اكبـر سوي پيكـــار رود خيــز چــو ليــلا حيــران قـد وقـــامـت آن ســرو روان بــاش
از حُـــر سخنـي مـي شنـوي جانب ميدان رو شــاهــد حـُــّريت آن حـُـــر زمــان بــاش
شـه گفـت به زينب كه صبوري كن و برگرد ايـن سـوختـه را محــرم اسـرار نهـان بـاش
كن حرملـه را لعـن كنــون تـا بـه قيــامت شيـداي رخ اصغــــر بـي شيــر زجان باش
در جوش وخروش ازعطش اطفال حسين اند اي شيعــه شـريك غــم ان تشنه لبان باش
اي كاظمـي از حـال حسـين بـن علـي گـو
هنـگـام سخــن بـر تـر از اربـاب بيـان باش